این مقاله برای شما دوستداران پیاده روی است. هر آنچه برای خرید کفش پیاده روی در یک مرحله باید بدانید. با ما همراه باشید زیرا چند کلمه مفید برای شما داریم. کفش های پیاده روی کفشی هستند که به طور خاص برای پیاده روی حرفه ای طراحی شده اند. به این نوع کفش در انگلیسی “کفش راه رفتن” گفته می شود. بد نیست با معادل انگلیسی انواع مختلف کفش آشنا شوید تا هنگام خرید گیج نشوید. زیرا برخی از فروشندگان در توصیف خود از کلمات خارجی زیادی استفاده می کنند. به عنوان مثال ، اگر فروشنده از كلمه “دویدن” برای یك كفش استفاده می كند ، بدانید كه این كفش برای دویدن است و اگرچه ممكن است برای راه رفتن مناسب باشد ، اما با كفش راه رفتن متفاوت است.
نکاتی وجود دارد که باید برای خرید کفش پیاده روی بدانید. بیایید با آناتومی چکمه های کوهنوردی شروع کنیم:
کفش پیاده‌روی از چه قسمت‌هایی تشکیل می‌شود؟
رویه: قسمت بالایی کفش که پا را می پوشاند سطح نامیده می شود. مواد چکمه های کوهنوردی می تواند چرم یا پارچه باشد. به طور کلی ، روش های پارچه سبک تر و تهویه بهتری دارند.
کفی داخلی: کفی در تماس مستقیم با کف پا است و از کف و قوس پا محافظت می کند. کفی کفش های پیاده روی معمولاً از کف EVA با چگالی بالا ساخته می شود. این ماده یک لایه نرم و راحت بین پا و زمین ایجاد می کند. البته ساختار کفی می تواند در هر کفش متفاوت باشد. به عنوان مثال ، برخی از کفی ها بالاتر هستند.
کفی میانی: کفی میانی بخشی است که بین کفی داخلی و خارجی قرار دارد و در ایجاد راحتی و جذب ضربه م effectiveثر است. زیره میانی می تواند کف ، ژله یا کیسه هوا باشد.
کفی خارجی: کفی خارجی بخشی است که مستقیماً با زمین در تماس است و می تواند از ترکیبات لاستیکی یا ترکیبات مهندسی مخصوص ساخته شود که دارای کشش بهتر و ماندگاری بالاتری هستند. به طور کلی ، کف خارجی کفش های پیاده روی سبک و انعطاف پذیر هستند.
کفش پیاده‌روی چرمی یا پارچه‌ای؟
همانطور که گفته شد ، چکمه های کوهنوردی می توانند از چرم یا پارچه ساخته شوند. بعضی اوقات مارک ها از ترکیب هر دو جنس استفاده می کنند.
چرم ماده با دوام تری نسبت به پارچه است. همچنین با دوام تر. البته به شرطی که با فوتو فوم ذخیره سازی چرم آشنا باشید! اما چرم اشکالاتی نیز دارد. کفش های پیاده روی چرمی سنگین تر و گرانتر هستند و به اندازه کفش های کفی پارچه ای قابل تنفس نیستند. از طرف دیگر کفش های پیاده روی سبک و انعطاف پذیر هستند. آنها همچنین ارزان تر از مدل های چرمی هستند. همچنین از نظر تنفس بهتر هستند. اما می دانید که تمیز کردن کفش های چرمی چقدر آسان تر است!
ببینید ، هر جنسیت مزایا و معایب خاص خود را دارد. برای دسترسی راحت تر به پرده بالاتر ، در دوره های بالاتر دو برش وجود دارد. اما شما نباید فقط بر اساس ظاهر تصمیم بگیرید. مهمترین چیز راحتی است. اولویت شما باید راحتی و اندازه کفش باشد.
چگونه بر اساس شکل و اندازه پا کفش پیاده‌روی بخریم؟
تحت هیچ شرایطی نباید پا را مجبور به داخل کفش کرد. در عوض ، ساختار کفش باید به گونه ای باشد که متناسب با شکل و اندازه پا باشد و هیچ فشار اضافی به پا وارد نکند. در اینجا چند نکته برای کمک به شما در انتخاب کفش های پیاده روی بر اساس شکل و اندازه پا آورده شده است:
ازلحاظ طول و عرض پا
کفش هایی که خیلی باریک یا در پهلو خیلی پهن هستند ، می توانند باعث ایجاد تاول و پینه (ضخیم شدن و سفت شدن پوست پا) شوند. فضای پنجه نیز باید جادار باشد. در غیر این صورت ، برای ناهنجاری هایی مانند انحراف انگشت شست خوب نیست.
ازلحاظ قوس پا
قوس پا ناحیه انعطاف پذیری است که به توزیع یکنواخت وزن بدن روی پاها هنگام راه رفتن کمک می کند. اما قوس همه ما یکسان نیست:
قوس طبیعی: پاها با قوس طبیعی نه خیلی قوسی هستند و نه خیلی صاف. برای پاهایی به این شکل به دنبال کفش هایی با کف میانی محکم و شکلی صاف تا نیمه قوس دار باشید. انواع قالب کفش را می توانید در تصویر بالا مشاهده کنید.
کم‌قوس یا تخت: متخصصان میوکلینیک معتقدند که برای کسانی که کف پای آنها کاملا صاف است ، کفش های پیاده روی با فرم صاف و کنترل حرکت گزینه بهتری هستند.
قوس بیش از حد: قوس بیش از حد ممکن است فشار بیشتری به عضلات و مفاصل پا وارد کند. این به این دلیل است که پاها قادر نیستند ضربه را در حین ضربه و فعالیتهای پرشی به اندازه لازم جذب کنند. بنابراین ، این افراد باید کفشی با ضربه گیر بپوشند. برای برخی از این افراد ، استفاده از کفش های قوسی نیز ممکن است مفید باشد.
کفش پیاده‌روی چه تفاوتی با کفش رانینگ دارد؟
هنگام خرید کفش ورزشی ، با انواع مختلفی روبرو می شوید که هر کدام برای فعالیت خاصی طراحی شده اند. ممکن است کفش های کتانی یکسان به نظر برسند ، اما کفش های کوهنوردی با کفش های مخصوص دویدن متفاوت هستند. بیایید برخی از این تفاوت ها را بررسی کنیم:
اثر ضربه‌گیری
کفش های دویدن باید روی پاشنه پا و همچنین جلوی پا بلندتر باشند. زیرا در حالت دویدن ، در هر مرحله 3 برابر وزن بدن به زمین برخورد می کنیم. در حالی که ضربه به زمین هنگام راه رفتن فقط 1.5 برابر وزن بدن است. بنابراین ، دونده ها به اصطلاح بالشتگی بیشتری در پاشنه و جلوی پا نیاز دارند. به همین دلیل سیستم هایی مانند بالشتک های هوا در کف کفش های مخصوص دویدن وجود دارد. اما ، در چکمه های پیاده روی ، ضربه اضافی به قسمت جلوی پا و پاشنه لازم نیست و همچنین باعث افزایش وزن کفش می شود. اما نه اینکه تأثیر تأثیر در چکمه های پیاده روی اصلاً مهم نیست. در کفش کوهنوردی نیز تأثیر کافی لازم است تا در مسافت های طولانی احساس خستگی نکنید.
پاشنه
کفش های مخصوص دویدن ممکن است پاشنه کامل تری داشته باشند. یعنی از آن مدل پاشنه هایی که شبیه شلوار پا باز هستند و از پشت پاشنه تا پایین پهن ترند. این مدل پاشنه باعث افزایش پایداری پا در کفش های مخصوص دویدن می شود ، به خصوص در دونده هایی که با وسط یا جلوی پا به زمین برخورد می کنند. اما چکمه های کوهنوردی معمولاً این مدل نیستند. در چکمه های پیاده روی نیازی به داشتن کفش پاشنه بلند نیست. بهتر است به جای پیاده روی به دنبال کفشی بگردید که از نظر پاشنه تا انگشت پا از نظر ارتفاع تفاوت چندانی نداشته باشد.
انعطاف پذیری
کفش مخصوص دویدن و کفش مخصوص دویدن باید انعطاف پذیر باشند. بیشتر کفش های مخصوص دویدن در قوس یا وسط پا انعطاف بیشتری دارند. اما چکمه های کوهنوردی باید در قسمت جلوی پا انعطاف بیشتری داشته باشند. کفش هایی که به طور خاص برای کنترل حرکت یا افزایش ثبات طراحی شده اند ، ممکن است انعطاف پذیری کمتری داشته باشند. زیرا این نوع کفش ها برای جلوگیری از چرخش بیش از حد پا در هر مرحله طراحی شده اند.
کفش پیاده‌روی چه تفاوتی با کفش کِراس-تِرِینینگ دارد؟
از کفش های کراس تمرینی معمولاً برای ورزش های باشگاهی استفاده می شود. این کفش ها در واقع ترکیبی از کفش های کتانی مختلف است. یکی از مهمترین تفاوت های کفش های کراس آموزش با کفش هایکینگ محافظت از پا هنگام حرکت به طرفین است. کفشهای پیاده روی عمدتا به محافظت از پا در حرکات جلو و عقب توجه دارند. از طرف دیگر ، کفش های کراس تمرینی به گونه ای طراحی شده اند که هنگام حرکت به پهلو ، مچ پا تا حد ممکن پیچ نخورد.
برای خرید کفش پیاده‌روی به چه نکاتی باید دقت کنیم؟
- کفش های پیاده روی باید سبک و انعطاف پذیر باشند. در غیر این صورت از حرکت طبیعی پا جلوگیری می کند.
- برای استفاده از کفش حتما جوراب بپوشید. ضخامت جوراب هایی که می پوشید نباید خیلی با جوراب هایی که بعداً استفاده می کنید تفاوت داشته باشد.
- اگر یک پا بزرگتر از پای دیگر است ، اندازه کفشی را انتخاب کنید که متناسب با پای بزرگتر باشد.
- هر دو طول را امتحان کنید. اگر بین طولانی ترین انگشت و دیواره جلوی کفش حداقل نیم اینچ (حدود 1.3 سانتی متر) فاصله وجود دارد ، اندازه بزرگتری را امتحان کنید. عرض کفش نباید خیلی باریک باشد.
- اگر در روزهای بارانی به پیاده روی می روید ، پس باید به دنبال پارچه های ضد آب باشید. اگر نه در اینجا یک محصول جدید فقط برای شما وجود دارد! روش های ضد آب تنفس بیشتری دارند. توانایی تنفس ، همانطور که احتمالاً می دانید ، به گردش هوا اشاره دارد.
- اغلب اعتقاد بر این است که اواخر روز زمان بهتری برای خرید کفش است. زیرا عصرها به دلیل تحمل وزن در طول روز ، پاها نسبت به صبح کمی متورم می شوند. اگر صبح به خرید بروید ، ممکن است همان غروب کفش های مشابه را احساس نکنید.
حرف پایانی
ما نکات اصلی را که باید هنگام خرید کفش پیاده روی بدانید مرور کردیم. در آخر اضافه کنیم که کفش های پیاده روی باید بعد از 500 تا 700 کیلومتر تعویض شوند. حتی اگر هنوز هم تمیز و سالم به نظر برسد! این به این دلیل است که توانایی بیشتر کفش ها در محافظت از پاها در برابر ضربه در چنین مسافتی کاهش می یابد.
اگر محتوای این مقاله را دوست دارید ، آن را با دوستان ورزشی خود به اشتراک بگذارید.
